مخاطبـــــ خاص ِ زندگے ِ مــــن...

با تمام ِ وجود مے گویم:

این روز ها عَجیب دل تنگــــ ِ توام

دل تنگــــِ اجابتـــــ  چشمانتــــ

دل تنگــــ ِ رنگـــ  نِگاهتــــــ

دل تنگــــ ِ بوے عَطرتــــــــ

تو که نیستے ...

انگار زندگے بودن را کــم می آورد و

بهانه گــیر نبودن استــ

تو کـه نیستے دلتنگے هایت مــرا از پا در می آورند ...

روزی میرسد

که

 با لبخند تو بیدار میشوم

 این روز هرزمان که میخواهد باشد...

فقط باشد!!

چگونه بفرستم تپش های قلبم را برای تو....

تا باور کنی از یاد بردن کار من نیست....

چــه قانــون ناعــادلانــه ای !

بــرای شــروع یــک رابطــه

هــر دو طــرف بایــد بخواهنــد

امــا

بــرای تمــام شدنــش

همیــن کــه یــک نفــر بخواهــد کافیســت . . .

می دانم که از هم دوریم و میانمان فاصله است.

 میدانم بین من و تو دیواریست به بلندای آسمان

اما برای با هم بودن نیازی به در کنار هم بودن نیست

 تو یادم کنی یا نکنی من به یادت هستم...

همانقدر که دلهایمان پیش هم باشد کافیست....

بگذار فاصله ها خود را به این جدایی ها دلخوش کنند

 وقتی دلهایمان با هم است خیالی نیست...

                                     من یک دخترم... 
                         مرا پریشانی موهــــــآیت نـــــه !

                مرا تـــه ریـــش خستـــه ات دیوانـــه میكند

عشق من، رضام!

نميداني! اين روزها  ثروتمندترين فرد روي زمينم

تو با مني و من احساس ميكنم دنيا از آن من است

گويي چشمان تو درياي بي انتهاي خوشبختي است

و من تنها غريق سعادتمند اين دريايم

تمام گنجهاي دنيا بدون تو

براي من پوچ است و بي معني

حضورت معنا بخش اين هستي است

لحظه ها با تو سراسر عشق است و شور

شوق است و اميد

باور كن مرگ هزاران بار بهتر است 

 از تصور زندگي يك لحظه بي تو

اين روزها حال عجيبي دارم

گاه از شوق از خود بي خود مي شوم

با خودم مي خندم و مي گريم

چرا كه امروز با تو از همه چيز بي نيازم.

 دارم برایت شعر می گویم رضام
در انتخاب واژه ها خیلی مرددم

اصلن برای شعر تو شاعر نمی شوم
می دانم آخر میزنم شعر تو را بهم

من مانده ام تو را به چه شکلی بیان کنم
شاید ترانه ای که خودش می خورد رقم

هر شب میان واژه ها دنبال "بودن"م
هر شب کنار خاطرت هی میزنم قدم

باور نمی کنم که تو عاشق نبوده ای
وقتی که با ترانه ات به شعر مرتدم

حالا نشسته ام و به خود فکر می کنم
وقتی تو عین شعری و من انقدر بدم

یک لحظه خواستم که بیایم به جای تو
اما تو مثل کوهی و من خط ممتدم

اکران ماندگار تو یک شاعرانگیست
دنیا برای توست تمامش رضام

سراینده شعر خودمم

بگفتم دل چرا پریشانی؟

بگفتا رضا نیست همین

بگفتم وعده ده مرا دل

بگفتا گو تو وعده جانم

بگفتم فردا آید خواهی دید

بگفتا پنجشنبه اس راس گویی

بگفتم تمام شود دوری ای دل

ببینی روی زیبایش تو ای دل

بگفتا من عاشق رضایم

ز دوری او دیوانه گشتم

بگفتم غم مخور خدا بزرگه

روزی رسد دوری کم شه